Het is op het moment dat ik dit publiceer alweer ruim een jaar geleden dat ik mijn laatste blog publiceerde. Ik heb berichten gekregen of het mailingsysteem kapot was of dat ik überhaupt nog wel blog. Want waar ik jarenlang om de dag een stukje schreef, was het nu al tijden stil. Een stilte wat voor jou, mijn trouwe lezer, opmerkelijk of hooguit een gemis was, was dit voor mij een zeer pijnlijke stilte. Een stilte die letterlijk pijn deed. Pijn omdat ik een muur ben tegen gekomen waar ik tegen tot stilstand kwam. De pijn van niet meer kunnen.
Financiën
De WOZ-waarde is weer bekend
Al meerdere bloggers hebben hierover geschreven. De WOZ-waarde. De jaarlijkse taxatie van alle vastgoedobjecten in Nederland, waaraan vervolgens weer een aantal belastingen zijn gekoppeld. En ik schrok van mijn WOZ-waarde. Want ik had zeker wel een stijging verwacht. Maar dat die stijging zo gigantisch zou zijn, dat had ik niet durven dromen.
Dan vraag ik toch gewoon je faillissement aan (2)
Kennen jullie Pieter van Loon nog? De winkelpandeneigenaar uit Dordrecht die ICI Paris failliet wilde laten verklaren. Ze betaalden namelijk de huur niet. Niet dat ze het niet konden betalen, maar de coronacrisis was een mooie reden voor hen om de huur niet te betalen. De inkomsten waren ten slotte al een stuk lager, dus dan probeer je ook op de lasten te besparen. Ik schreef daar al eerder over. Dit kunstje heeft hij nu weer uitgehaald.
En denk erom: geen vuurwerk van kopen hoor
Ik was 12 of 13 jaar toen ik begon met mijn eerste baantje. Een krantenwijk om wat van mijn vrije tijd in de zomer aan te kunnen besteden. Een krantenwijk om mijn zakgeld flink aan te vullen. Dat ik zelf kon gaan sparen voor mijn spullen. En als onzeker knulletje liep ik daar met m’n karretje. Op de zaterdag met foldertjes, op de donderdag met het lokale huis-aan-huis krantje. En in week twee stond ze daar al aan de deur. De boze buurvrouw uit de straat. Help…
Overlijdensrisicoverzekering niet langer verplicht
“Een brief van de bank in uw voordeel, u bespaart €5 per maand”. Daar kwam het eigenlijk op neer toen ik vorige week een brief kreeg van mijn bank over de hypotheek. Ik hoef namelijk een verzekering die ik nu heb, niet langer meer te hebben. Ik mag hem stopzetten of ermee doen wat ik wil. Maar waarom heb ik die verzekering ook alweer en wat is het doel ervan.
Het belang van strategie en zekerheden
Ik heb volgens mij al vrij vaak over mijn crowdfunding problemen gesproken. Dat er projecten misliepen en dat die mij steeds meer rendement kostte. Zelfs zo erg dat er op een gegeven moment een -5% aan rendement was. Toen was de maat vol. Ik was toen al zo’n twee jaar aan het crowdfunden en ik heb toen aardig het roer omgegooid. Afgelopen week kreeg ik bericht van één van die projecten van voor de strategiewijziging. Het project betaalde al een hele tijd niet meer en was in staat van faillissement gesteld. Daar kwam nu de eindafrekening van. En als je de titel een beetje goed interpreteert, was de eindafrekening niet om over naar huis te schrijven.
10% afgelost op mijn appartement
Die hypotheek blijft voor elke Nederlander toch wel een dingetje. Want aan de ene kant heb je hem over het algemeen gewoon nodig. Er zijn maar weinig Nederlanders die hun huis ‘gewoon even pinnen’. Nee, die paar ton schud je over het algemeen niet zomaar uit je mouw. Maar aan de andere kant is het toch een lening. Waar wij als spaarzaam volkje toch een natuurlijke aversie hebben voor leningen, voelt die hypotheek als een soort uitzondering. Dat is de enige lening die de meeste Nederlanders wel hebben. Op het internet doen vervolgens allerlei adviezen, manieren en berekeningen de ronde om zo snel mogelijk van die hypotheek af te komen. Of juist waarom je niet op je hypotheek af zou moeten lossen. Begin van deze maand was er wel een mijlpaal bij ons thuis. Ik heb 10% van mijn hypotheek afgelost.