Kennen jullie Pieter van Loon nog? De winkelpandeneigenaar uit Dordrecht die ICI Paris failliet wilde laten verklaren. Ze betaalden namelijk de huur niet. Niet dat ze het niet konden betalen, maar de coronacrisis was een mooie reden voor hen om de huur niet te betalen. De inkomsten waren ten slotte al een stuk lager, dus dan probeer je ook op de lasten te besparen. Ik schreef daar al eerder over. Dit kunstje heeft hij nu weer uitgehaald.
“Van Loon vangt bot met faillissement Perry Sport”
Het kopt groot boven het artikel in het AD. Want dit keer is het niet zo gegaan als meneer van Loon had gehoopt. Hij vraagt namelijk het faillissement aan, met een reden. Als huurbaas snapt hij ook wel dat het lastig is in coronatijden. Daar wil hij best over praten en huurkortingen zijn wat hem betreft ook best mogelijk. In overleg… Niet zoals een aantal grote winkelketens hebben gedaan. Die delen even mee dat ze geen of slechts een deel van de huur zullen betalen vanwege de coronacrisis. Dat is geen overleg, dat is je huurbaas in het nauw drijven. En daar gaat van Loon natuurlijk niet mee akkoord. Maar in dit geval geeft Perry Sport zich niet zomaar gewonnen. Het gaat tot een bodemprocedure komen om alsnog die huurkorting te realiseren.
Rechters zijn heus wel bereidt om huurkortingen te geven
Dat je naar de rechter stapt omdat je er samen niet uit komt, kan een goede oplossing zijn. Zo’n onafhankelijke partij kijkt naar alle omstandigheden en geeft een uitspraak die vaak maatwerk is. En dat het maatwerk is, bleek in Alkmaar. Want daar spande de verhuurder ook een rechtszaak aan. Er was namelijk een betalingsachterstand van een sportschool. En ja, als je er niet samen uit kan komen, dan gaan we gewoon naar de rechter. Alleen viel dit een beetje tegen.
Maatwerk in het voordeel van de huurder
Er zit hier namelijk een hele grote ‘maar’ aan het verhaal. Deze sportschooleigenaar moest namelijk dicht in de lockdown. Geen inkomsten is erg lastig en zeker als je daarbij ook nog eens je verplichtingen moet nakomen. Als je wel wilt praten, maar de verhuurder wil dat niet, heb je de keuze. Of zwichten, of het tot een rechtzaak laten komen. En volgens die rechter waren er nog meer omstandigheden dan enkel de coronacrisis. Schade naar aanleiding van een brand, blijvende lekkage en niet willen praten. Daar ging de rechter tegenin.
Een enorme opluchting
De uitspraak was een opluchting voor de ondernemer. De rechter eiste een halvering van de huur voor de tweede lockdown én met terugwerkende kracht voor de eerste lockdown. Daarnaast ook nog eens 5% huurkorting vanaf 2019 vanwege de staat van het pand én de reparatiekosten die de huurder zelf had gemaakt moest het ook vergoeden. De financiële problemen van de huurder zijn echt niet direct verholpen, maar er is tenminste weer een beetje ademruimte.
Onvoorziene omstandigheden
Corona zagen we toch echt niet aankomen. Begon je eind 2019 je eigen zaak, had je niet verwacht dat je een deel van 2020 de tent kon sluiten. Dat zijn toch omstandigheden waar elke ondernemer de rillingen van krijgt. Maar wat heel krom is, is dat het in sommige gevallen dan ieder voor zich wordt. Inderdaad, het is dat risico van een ondernemer dat het een keer minder gaat. Maar eigenlijk is het ook het risico van een verhuurder om een pand te kopen en te verhuren. En dat die huurder het door zo’n crisis even niet heeft, wil niet betekenen dat je hem er direct uit moet zetten. Want hoeveel huurders staan er te wachten om erin te gaan? Vrij weinig volgens mij. Daarbij heeft die verhuurder er echt niet zo heel veel aan als hij de huurder eruit zet. Er blijft waarschijnlijk een restschuld over, er moet een nieuwe huurder gevonden worden, mogelijke leegstand en dan heb ik het nog niet eens over je reputatie gehad. Inderdaad, het is heel vervelend als je tijdelijk minder inkomsten uit je pand haalt. Maar op de lange termijn is het misschien veel beter om een beetje minder huur te ontvangen, dan procederen, restschulden en mensen slapeloze nachten bezorgen.
Vanuit mijn werk heb ik nu ook iets, met niet de huur van de huurwoning kunnen betalen. Inwoner is in dec 2019, verlaten door ex-partner en heeft gezien het woningtekort besloten om in de huurwoning te blijven wonen. De particuliere huur is echter €1650,- kaal per maand, met zijn goed loppende zaak zou hij dat net moeten kunnen betalen. De inwoner heeft een eigen zaak, die hard geraakt wordt door corona. Lockdown 1, tozo gehad, en vaste lasten regeling, maar lasten waren veel hoger maar omzet hierna niet meer op kunnen krikken, per 1 december 2020 stekker uit de zaak getrokken, omdat hij op en gesloopt was. Schuldenberg 40-60k en niets van waarde. Hij heeft tot 1 februari 2021 met kunst en vliegwerk de huur kunnen betalen.
Heeft zich nu moeten melden voor bijstand. Samen met maatschappelijk werk gaat de inwoner nu een voorstel doen aan de verhuurder om de huur te matigen naar €730,- met daarin opgenomen dat het contract over 6 maanden stopt. Op deze manier kan meneer blijven zoeken naar andere woonruimte, die hij hopelijk in 6 maanden gaat vinden. Voordeel voor de verhuurder is gedeeltelijke huurinkomsten, geen rechtelijke kosten en woning over 6 maanden beschikbaar. Wanneer verhuurder niet mee werkt wordt het waarschijnlijk na 3 maanden verzoek tot ontruiming, geen huurpenningen ontvangen en rechtelijke kosten. Kosten kunnen niet zeer beperkt verhaald worden, gezien er voor de inwoner een schuldentraject opgestart moet worden. Ben benieuwd waarvoor de verhuurder kiest.