Wat een verandering! Waar ik sinds halverwege maart thuiswerk, kan ik mij eigenlijk al niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst met de auto naar kantoor ben geweest. Ik pak het liefste de trein. Onderweg kan ik mijn blog schrijven, ik kom uitgeruster aan en met de hoeveelheid files die normaal waren, was de trein net zo snel als de auto. Maargoed, ondertussen ben ik weer een paar dagen naar kantoor geweest. Tijdelijk en omdat het niet anders kon. Omdat het nu ook een stuk rustiger op de weg is en ik de auto voor mijn werkzaamheden nodig had, ben ik voor het eerst sinds tijden met de auto naar Amsterdam geweest. En of het nou de leeftijd is dat er wat minder testosteron in mij zit of dat ik minder gewend ben om auto te rijden weet ik niet. Maar wat mij wel opviel waren de hardrijders.
SVMV
Zelfs als klant merk je dat het te veel is
In deze tijden is ondernemen erg lastig. De horeca is eindelijk weer open, zij het met de nodige beperkingen. In de retail mogen er maar een beperkt aantal mensen naar binnen. Steden hebben looproutes aangelegd en kantoren zijn leeg omdat iedereen thuis moet werken. Voor velen is het overleven geworden. Het hoofd boven water houden totdat de crisis over is. Maar niet voor de pakketdiensten. Zij floreren juist in deze barre tijden. Zij krijgen enorm veel opdrachten, omdat iedereen massaal thuis gaat shoppen. Misschien wel iets te veel opdrachten.
De toekomst van woon-werkverkeer
Tot zo’n tien weken geleden werd woon-werkverkeer als vanzelfsprekend gezien. Dat was er nou eenmaal. Maar nu we allemaal al geruime tijd thuiswerken, blijken er vaak toch ook andere mogelijkheden te zijn. Dat het helemaal niet zo nodig is om elke dag weer in de file te staan. Elke dag weer een uur heen en een uur terug. Het blijkt dat je vanuit huis op zich heel veel kan doen. Ik ben afgelopen week voor het eerst weer naar kantoor gegaan. En toen bedacht ik mij toch echt: hoe gaan we straks tegen woon-werkverkeer aankijken?
Oh, Oh, Belastingdienst
Ja, waar zal ik eens beginnen. Bij de te succesvolle vertrekregeling? De servers die de massaal digitaal ingevulde aangiften niet meer aankunnen? De toeslagaffaire die de gemoederen bezig houden? Nee, vandaag geen incidenten. Hoe graag de Nederlandse pers toch schrijft over alles wat er mis gaat, vandaag een blog over een dieper probleem. Tenminste, ik zie het als een probleem. Het is tenslotte iets dat je op kan lossen en waar je heel veel mensen weer een beetje gelukkiger mee kan maken. Vandaag gaat het over de aangifte van de inkomstenbelasting zelf.
En we staan weer op nul
Gister was het heugelijke moment. Na een flinke dip op de aandelenbeurzen staat mijn portefuille over de gehele looptijd ondertussen weer in de plus. Net aan, maar toch, de verliezen zijn weer weggewerkt. Een moment waar ik erg blij van wordt. Maar hoe rood waren dan die cijfers? Hoe kan het dat ik nu al weer een positief rendement heb? En komt er dan nog een tweede dip?
Het goedkoopste product bij Bol.com
Ondertussen heb ik al ruim drie jaar een artikel online staan hoe je gratis verzending kan regelen bij Bol.com. Dit heb je zelf in de hand, doordat Bol.com jouw bestelling gratis verzendt als je voor €25 of meer bestelt. Maar je zal maar net voor €24,99 iets bestellen. Dan moet je €26,98 betalen, omdat je niet aan die €25 kwam. Daardoor moet je dus bijna drie euro aan verzendkosten betalen. Ga dan maar eens zoeken naar een heel goedkoop product wat je eigenlijk ook nog nodig hebt. Dat is bijna niet te doen. Gelukkig is daar een oplossing voor!
Dit zie je niet bij het bestellen van eten
Het was afgelopen week vakantie voor mijn vriendin en mijzelf. Een weekje geen werk voor de baas. Het was relatief ‘goedkoop’ om het deze week te doen, want we hoefden maar 4 dagen vrij te nemen. De donderdag was tenslotte door Hemelvaart een gratis vrije dag. In zo’n weekje vakantie doe je eens gek. Iets wat je anders niet zomaar zou doen. Laten we eens een keertje eten bestellen. Dat doen we anders bijna niet, maar omdat het nu zo’n goedkope vakantie is, kan het er wel een keer vanaf.