Lekker bezig Lubach!

Wij kijken thuis niet zo heel veel TV. Het is vooral Netflix dat we aanzetten (en lekker reclame vrij is). Als we dan kijken, dan zijn er slechts een paar programma’s die we echt volgen. Waaronder Zondag met Lubach. Een satirisch programma dat ingaat op de actualiteiten, maar elke aflevering ook ingaat op een probleem dat de programmamakers zien. Bijvoorbeeld hoe gruwelijk varkens worden geslacht, hoe slecht AliExpress is voor onze economie, de tabaksindustrie en het lerarentekort. Van alles komt aan bod. Meestal heel erg interessant, maar niet direct toepasselijke op mijn blog. Maar afgelopen zondag was het dan zover. Niet één, maar zelfs twee onderwerpen die ik hier in deze blog kan verwerken!

Cash betalende ouderen moeten niet zeuren

Ohjee, help! Er wordt steeds meer gepint. Sterker nog, je kan steeds minder cash betalen. Iets wat ik al heel lang roep op mijn blog, maar nu zijn het de ouderen die de bel trekken. Want wat moeten zij straks? Degene die niet kunnen internetbankieren of zelfs niet kunnen pinnen, zien zichzelf in het nauw gedreven. En dan komt stoomwals Lubach. Want eigenlijk moeten al die ouderen niet zeuren. De eerste pintransactie vond zo’n 35 jaar geleden plaats. Een jaar later was de eerste mogelijkheid tot internetbankieren daar. Als je geen early adopter bent, is dat helemaal niet erg. Het waren nogal wat veranderingen. Maar als je nu na 35 jaar zegt dat het allemaal te snel gaat en dat er nooit iets aan is gedaan om je om te leren gaan met de pinpas of internetbankieren, sla je zeker de plank mis.

Loterijen

En deze week ging Lubach (en z’n team, want hij doet het natuurlijk nooit helemaal alleen) volledig in op de loterijbusiness in Nederland. Een door de staat gecontroleerde branche met als doel dat wij niet met z’n alleen gokverslaafd raken. En stoomwals Lubach laat er niet veel van heel. Ik heb er eerlijk gezegd niet eens op die manier over nagedacht. Misschien omdat ik hoogstens één kraslot per jaar koop. Zo eentje waar je dan een maand lang plezier van hebt. Maar eigenlijk heeft hij toch groot gelijk. Eigenlijk worden we met z’n allen bedonderd waar we bijstaan…

We zijn te dom om onze kansen te berekenen

De hele strekking waarom we meedoen met loterijen. De kans dat je wint is zodanig klein, dat je beter niet mee kan spelen. Maar eigenlijk zien we dat niet in. We willen er maar niet in geloven dat de kans dat we daadwerkelijk wat winnen, extreem klein is. En als je wat wint, is de kans dat het een behoorlijk bedrag is nog velen malen kleiner. Bijvoorbeeld die decemberkalender waar ik het over had. Meer dan de helft van de mensen wint niets. Dan krijg je bij 10% van de loten een nieuw lot. Heel leuk, maar ook de helft daarvan zal uiteindelijk niks winnen. Dan zijn er van de 3.500.000 loten nog zo’n 900.000 mensen die hun inleg terugwinnen en slechts iets meer dan 10% van de spelers zal meer terugwinnen dan hun inleg.

De prijzen lijken gigantisch, maar het prijzengeld valt tegen

Ben je nog niet overtuigd dat kansberekeningen niet onze sterkste kant is? De prijzen zijn variërend van €10 tot de mogelijkheid om wel €100.000 te winnen. Maarja, van de miljoenen loten zijn er maar twee de gelukkige om met dit bedrag ervandoor te gaan. Dan zijn er nog twee mensen die €10.000 winnen, twee personen die €5.000 winnen en twee gelukkigen die elk €1.000 krijgen. In totaal zijn er dus acht personen die in totaal €232.000 mogen verdelen. Daarna gaan de prijzen al terug naar €200 en worden de kansen een heel klein beetje groter (voor heel veel minder prijzengeld). Hier kan je het volledige prijzenschema terugvinden, maar de kans dat je echt iets noemenswaardigs wint, is echt minimaal.

Stoomwals Lubach gaat verder

Het gaat nog een stapje verder. Want als je je bedenkt dat de meeste loterijen eigendom zijn van de Nederlandse staat, om te voorkomen dat we met z’n allen gokverslaafd worden, is het eigenlijk heel krom. Als je ziet hoe commercieel de loterijen de afgelopen jaren handelen, hoeveel reclame-uitingen er zijn en hoe makkelijk het is om al die loten te kopen, ben je dat hele doel toch wel kwijt. Lubach maakt het met de grond gelijk. Want eigenlijk is het toch te absurd voor woorden. Tabak, Alcohol, leningen… Overal wordt voor gewaarschuwd. Overal, behalve voor loterijen.

Ik ben heel blij met deze aandacht

Niet de aandacht voor mijzelf (hoewel ik dat natuurlijk ook heel leuk vind), maar de aandacht voor dit probleem. Aankaarten dat de mensen die het minst te besteden hebben, alsnog zoveel geld uitgeven aan al die loten. Mensen die dan toch denken om kans te maken op die ene klapper. Die hopen op een heel ander leven zonder financiële zorgen. Eigenlijk de zwakste groep als het gaat om de doelgroepen van de loterijindustrie. En dat is heel goed! Er gaat tenslotte al zoveel mis bij mensen hun financiën. Daar maakt zo’n loterij het echt niet beter op. Ik hoop dat ook dat Lubach hiermee wat bereik. Dat er daadwerkelijk iets gebeurd aan het feit dat er toch nog zoveel mensen zijn die veel geld (wat ze eigenlijk niet kunnen missen) verliezen.

Aflevering terugkijken?

Natuurlijk kan je Zondag met Lubach gewoon terugkijken. De aflevering vind je hier terug.