Drie maanden. Het lijkt niet zo heel lang. Het is de leeftijd van mijn blog, één seizoen in een jaar en vaak een periode die je moet overleven bij een nieuwe uitdaging. Voor mij is het negentig dagen een yes gevoel. Elke dag weer. “Yes! Ook vandaag is er geen crowdfundingproject in de problemen gekomen”
geluk
Door het oog van de naald
Kennen jullie dat? Dat je jaren geleden een beslissing hebt genomen, altijd het gevoel hebt gehad dat dit de juiste was, maar dat uiteindelijk toch blijkt dat je heel erg geluk hebt gehad met de uitkomst van jouw beslissing? Dat gevoel had ik donderdag ook. Ik heb denk ik best wel geluk gehad met de uitkomsten van mijn crowdfundbeslissing.
Een heel druk leven
Mensen die mij kennen, weten dat mijn agenda altijd vol staat. Natuurlijk wil ik tijd voor je maken, maar ik moet wel even m’n agenda erbij pakken. Niet omdat ik mij mentaal voor moet bereiden, maar simpelweg omdat ik nog vele andere bezigheden heb. En nu zit ik hier, woensdag avond, met lichte stress: morgen ochtend moet er een blog klaar zijn.
Snoepjes
Ik ben een hele grote snoepkont. Echt, er zijn bijna geen snoepjes die ik niet lekker vind. Dropjes, winegums, toffee’s, chocolaatjes en ga zo maar door. En dan het liefst in alle soorten en maten! Zoet, zout, in combi, hard, zacht, gesuikerd, zo zuur dat je gezicht scheef trekt, zo zoet dat m’n vullingen ervan uitvallen of zo zout dat mijn bloeddruk zorgwekkend wordt.
Maar waar ik elke keer weer van schrik