Nadat ik dus ruim een jaar ziek thuis heb gezeten, ben ik ook anders naar mijn persoonlijke financiën gaan kijken. Want, als je in loondienst bent, denk je dat alles voor je is geregeld. Dat je maandelijks een inkomen krijgt, dat je pensioen geregeld wordt en vooral: dat de basis stabiel is. Maar die stabiele basis bleek toch wat contractuele uitsluitingen in de fundering te hebben zitten. Uitzonderingen waar je normaal niet bij nadenkt. Maarja, een jaar ziek thuis zitten is niet normaal.
Langdurig ziek zijn en de gevolgen voor je inkomen
Officieel ben ik langdurig ziek geweest. Niet zo heel gek om die term te gebruiken na een jaar. Maar, officieel ben je al langdurig ziek als je langer dan 4 weken ziek en niet in staat bent om te werken. Maar wat doet dat dan met jouw salaris? Helaas is daar geen eenduidig antwoord op te geven. Het beste antwoord is: “Het ligt eraan…”. Want, wat de financiële consequentie is van jouw langdurig ziek zijn, ligt aan de afspraken die met jouw werkgever zijn gemaakt. Dat kan in een standaard arbeidscontract, maar ook collectief in de CAO zijn afgesproken. Gelukkig zijn er wel regels waar minimaal aan voldaan moet worden.
70% doorbetaald bij langdurige ziekte
Bij wet is vastgelegd dat, als jij in loondienst langdurig ziek raakt, jouw werkgever 70% van jouw laatste loon moet doorbetalen. Daarbij is het van belang om te vermelden dat die 70% nooit lager mag zijn dan het minimumloon (naar rato). Maar ook hier weer: welke afspraken zijn er met jouw werkgever gemaakt? Ik wist dit vooraf bij mijn werkgever niet. Gelukkig kreeg ik dat wel duidelijk uitgelegd. In mijn geval kreeg ik het eerste jaar 100% van mijn salaris doorbetaald. In het tweede jaar kreeg ik 70% loon over de uren die ik dan nog niet werkte en 100% over de wel gewerkte uren. Daarbij maakte het voor mijn werkgever geen verschil of die uren mijn eigen werk bevatte, of aangepast werk. Tijdens een re-integratieperiode is het namelijk gebruikelijk dat je weer begint met aangepaste werkzaamheden. Een werkgever hoeft die uren niet perse tegen de 100% te betalen. Het valt tenslotte onder reïntegratie.
2 jaar volledig doorbetaald vs. 70% salaris na één maand
Ja, zo groot zijn de verschillen. Ik zat ergens in de middenmoot, maar als je ‘pech’ hebt, krijg je dus na een maand nog maar 70% van je laatste inkomen. Dat, terwijl er ook CAO’s zijn waarbij werknemers de eerste twee jaar 100% van hun laatste salaris betaald krijgen. Kortom, de verschillen zijn erg groot. Na die twee jaar komen er allerlei andere regelingen tot leven. Jouw werkgever mag onder voorwaarden het arbeidscontract ontbinden, je valt onder allerlei andere regelingen en ga zo maar door. Maar, je kan er vanuit gaan dat je, als je je daar niet voor hebt verzekerd, je daarna niet meer jouw oude loon zal ontvangen.
Hoeveel ga je er netto op achteruit bij langdurige ziekte
Er wordt altijd gesproken over 70% van het laatstverdiende bruto loon. Maar hoe zit dat dan netto. Dit is natuurlijk volledig afhankelijk hoeveel je daarvoor verdiende. Het bedrag zal nooit onder het minimumloon mogen komen. Daarnaast is het goed om te bedenken dat je over de laatste euro in je salaris meer belasting betaald dan de eerste. Dat komt omdat je bij één euro salarisverhoging, je daar belasting over moet betalen, maar je ook minder loonheffingskorting en algemene heffingskorting ontvangt. Daardoor lijkt het ook wel dat je over jouw vakantiegeld bijna 50% belasting betaald. Als je minder gaat verdienen, betaal je minder belasting én krijg je meer belastingkorting. Dan werkt het dus de andere kant op. Voor mij kwam 70% van mijn brutoloon neer op 80% van mijn nettoloon. Nogmaals, dit verschilt per persoon en per salaris. Maar het is in ieder geval niet zo dat 70% van het brutoloon ook maar 70% van het nettoloon is.
Leven onder jouw stand is de beste verzekering bij langdurig ziek zijn
Dit is misschien wel de grootste dooddoener in deze hele blog. Maar beeld je het je eens even in. Je wordt langdurig ziek. Iets waar je vaak helemaal niets aan kan doen. Je krijgt een ongeluk, er komen psychische klachten of er is een andere ingrijpende gebeurtenis waardoor je niet meer kan werken. Ik had eigenlijk ook niet verwacht dat dit mij kon overkomen, maar toch gebeurde het. En als je dan van jouw werkgever te horen krijgt dat jouw bruto salaris met 30% omlaag gaat, kan dat best wel een schok zijn. Zeker als je je daarbij nog eens bedenkt dat één op de drie armen in Nederland gewoon een baan heeft. 38% van de Nederlanders heeft überhaupt moeite met rondkomen. Als je dan nog eens bedenkt dat je bij langdurige ziekte ook nog eens extra financiële stress ervaart omdat rondkomen nog lastiger wordt, zie ik een negatieve spiraal ontstaan. Zo eentje waarbij het alleen maar lastiger wordt om eruit te komen.
Financieel gezond zijn is geldzorgen voorkomen
38% van de Nederlanders heeft dus al moeite met rondkomen. Dat percentage wordt alleen maar hoger op het moment dat mensen langdurig ziek worden. Daarom is het ook zo goed en belangrijk dat er heel veel werkgevers zijn die in ieder geval de eerste maanden het salaris volledig doorbetalen. Daarmee voorkomen zij namelijk extra zorgen en stress. Maar toch. Ik vond het toch ook eens belangrijk om het hier over te hebben. Het belang van geld overhouden. Niet alleen op het moment dat je maandelijks geld overhoudt scheelt dat stress, maar ook op het moment dat het leven nog eens extra tegen gaat zitten. Allereerst heb je (wat) spaargeld, want je hield tenslotte maandelijks geld over. Maar daarnaast kan je ook nog eens rondkomen als het salaris daadwerkelijk naar beneden gaat. En dat is voor mij in het afgelopen jaar toch wel een enorme opluchting geweest. Ik was financieel gezond, dus hoefde me om dat salaris in ieder geval geen zorgen te maken.
Zou jij rond kunnen komen van 70% van jouw bruto inkomen?
ik ben zzper dus als ik langdurig ziek wordt, wordt mn inkomen 0.. mijn werk als gastouder, kan je ook niet een beetje doen op de momenten dat ik me goed zou voleen bijv. een verzekering is te duur top van mn inkomen en de spaarpot die we zelf hebben en t inkomen van mn man.. we zouden t dus wel redden maar moeten stoppen met beleggen en sparen etc. en wat bezuignigen maar t wel redden
Er zijn ook mensen met een ruim inkomen die leven van maand naar maand. Een buffer, nee hoor niet nodig, ik verdien toch genoeg. Ja ja en omdat ze niet gewend zijn met minder te doen komen ze in door jou genoemde situatie zwaar in de problemen.
Ik spaar al een paar jaar elke maand een klein bedrag zodat ik in de toekomst langere tijd zou kunnen overbruggen. Hier ben ik mee begonnen omdat ik standaard een flex of nuluren contract kreeg. Inmiddels heb ik sinds een paar weken een vast contract, maar zit wel in de proeftijd. Voorlopig blijf ik dus wel doorsparen, al is de noodzaak al een stuk minder. Ik heb al bijna 5 maanden een netto salaris opgespaard om in geval van nood aan mezelf uit te keren. De uitkering van 3 maanden voldeed niet en meestal had ik er net geen recht op. Nu verdien ik ook meer en kan ik wel rondkomen van 70% van mijn salaris.
Dat klopt, ik ken zelfs een zzper die lange tijd geen spaargeld aanhield. Was al ruim 10 jr zzper maar kon bv nooit de BTW afdracht ofz betalen. Inmiddels werkt hij wel als zzper voor de overheid en reserveert hij op mijn aanraden een standaard X bedrag voor dit soort dingen, en ook een standaard X bedrag voor zijn pensioen, probeert extra af te lossen met geld dat hij evt. aan het einde van volgend jaar over heeft. Mooi streven toch?
ik heb in 2017 een huis gekocht en na een jaar werken en verbouwen was mijn geld en mijn lijf op. Ik kreeg een burn-out en net als jij het eerste jaar 100% betaald en het tweede jaar 70%. het bleek toen al snel dat ik van 70% van mijn salaris niet rond kan komen. Ik had nauwelijks meer spaargeld achter de hand door de verbouwing en doordat ik het eerste ziektejaar niet altijd even handig met geld om was gegaan. Je IQ en logisch nadenken daalt inderdaad fors als het niet goed met je gaat, weet ik nu uit ervaring. ik heb denk ik een half jaar 70% van mijn salaris gehad en heb het gered door fors te bezuinigen, doordat een vriendin mijn zorgverzekering betaalde die ik in eigen tempo kon terugbetalen (met bv vakantiegeld) en mijn ouders die bijsprongen als ik het einde van de maand niet zou redden. Dat is het moment dat ik me in financiën ging verdiepen en ook blogs ging lezen. Nu werk ik al weer een paar jaar volledig en sla ik wat sparen wat door naar de andere kant. maar het geeft me elke keer dat ik naar mijn rekeningen kijk een rustig gevoel.
Fijn dat jij ook weer de weg naar boven hebt gevonden en weer af en toe een blogje schrijft. Je was 1 van de eerste blogs die ik ging volgen om meer grip op alles te krijgen.
Wat dat betreft mag je dankbaar zijn dat je niet ook nog eens geldzorgen hebt gekregen. Ook met de oplopende inflatie ben ik vooral dankbaar dat ik het beter heb gedaan dan verreweg de meesten. Count your blessings!
Voor uitkeringen geldt een maximaal dag-/maandloon.
Ik kwam er zelf ooit achter dat een maximumdagloon bestond toen ik werkloos werd. Voor die tijd had ik er nog nooit van gehoord. En het valt me op dat het vaak niet genoemd wordt in blogs en artikelen over uitkeringen.
Voor 2022 is het maximum maandloon € 4.975,53. Je krijgt bij een uitkering 70% van maximaal € 4.975,53. De maximumbedragen gelden voor de berekening van de uitkeringen vanuit de Ziektewet, de Werkloosheidswet (WW), de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO), de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) en de Wet arbeid en zorg (WAZO). Bron: http://www.uwv.nl
Als jouw brutoloon hoger is dan het maximum maandloon, dan ga je er dus procentueel bruto meer op achteruit dan 30%.
Als je €6.000 bruto per maand verdient, dan is je bruto uitkering 42% lager: (100% – (0,7*4.975,53) / 6.000 * 100%)
Als je €7.000 bruto per maand verdient, dan is je bruto uitkering 50% lager: (100% – (0,7*4.975,53) / 7.000 * 100%)
Hierdoor is het naarmate je meer verdient nog belangrijker dat je financiën op orde zijn:
* je hebt inzicht in je inkomsten en uitgaven
* je uitgaven zijn lager dan je inkomsten
* je hebt een ruime buffer
* je hebt eventueel voor je langdurige financiële verplichtingen een verzekering tegen verlies van inkomen.
Bedankt voor het bloggen. Ik lees je blog regelmatig en vind de variatie in je onderwerpen leuk.
Goed dat je de weg naar boven weer hebt gevonden! Bij mij vinden anderen ook weleens dat ik doorsla in het sparen omdat ik voor alles een potje heb. Ik woon samen met mijn man en we proberen van zn salaris rond te komen, maar dat lukt net niet. Het wordt ook steeds moeilijker door de inflatie trouwens. Ik herken het ook dat je minder goed kunt nadenken omdat ik nu nog niet helemaal beter ben. Het idee dat jij er bovenop bent gekomen doet mij goed en geeft mij weer nieuwe kracht.
Goed om weer wat van je te horen en lezen.
Ik leef momenteel van ongeveer 75% van mijn bruto salaris, want ik werk sinds een tijdje parttime.
Net als jij had ik de prettige ervaring van ons progressieve belastingstelsel. Ik werk nog drie dagen en ben maar 10% in netto salaris achteruit gegaan. Het levert een iets lagere spaarquote op en een heleboel fijne vrije tijd.
Veel succes in de komende periode!