“Het leven is een feestje, je moet alleen wel zelf de slingers ophangen!” Het is een van mijn lijfspreuken. De spreuk komt van Loesje. Een hele fijne inspiratie om met een vernieuwde blik naar zaken te kijken. Ik zal dan ook niet ontkennen dat ik groot fan van haar ben. Maar deze spreuk blijft hangen. Je moet namelijk wel zelf inzien dat het leven leuk is en dat mag af en toe ook best wel eens gevierd worden. En dus vier ik er op los. Dit keer geen groot feest met toeters, slingers en veel drank, maar gewoon wat extra aandacht en een blij gevoel. Dit is namelijk blog nummer 50!
Mijlpaal
Ik had mijn mijlpaal eigenlijk al eerder willen vieren. Bij 25… Echter had ik blog 26 al geschreven en gepubliceerd. Toen was ik er dus te laat voor. Maar de tijd vliegt en nu bijna twee maanden verder zit ik al aan blog 50! Maar hoe vier je nou zoiets?
Feest
Voor mij is dit echt een waar feestje. Ik zit nu in de trein heel hard te bedenken hoe ik mijn vreugde op papier kan zetten. Ik ben namelijk gewoon heel blij dat ik al zover gekomen ben. Het is ondertussen een stukje van mijn dagritme geworden om lekker even een stukje te schrijven en te vertellen wat mij (financieel) bezig houdt.
Blij?
Wat maakt mij dan nu zo blij. Waarschijnlijk zijn het alle positieve reacties en bezoekersaantallen die mij de bevestiging geven dat mijn manier van ‘goedkoop’ leven helemaal niet zo gek is. Ondertussen zit ik vandaag zo rond de 20.000 pageviews, zijn er 782 mensen die vaker dan 1x mijn blog hebben bezocht, heb ik ruim 150 reacties op mijn blogs, heb ik al 12 blogvolgers, 5 facebooklikes en af en toe een persoonlijk mailtje. Dat lijkt misschien allemaal niet zo heel veel, maar het valt mij alles mee. Ik was daadwerkelijk bang dat ik na 3 maanden nog steeds voor een handje vol mensen aan het schrijven was. En er is toch een behoorlijke zaal nodig om al die 782 mensen in te stoppen. Puur dat gevoel maakt mij blij!
Traktatie
Natuurlijk hoort er bij een feestje een traktatie. Ik had jullie graag wat te drinken en wat lekkers aangeboden, maar dat wordt digitaal wat lastig. Daarom een digitale traktatie. En wel een spreuk / levenswijsheid van Maya Angelou. Eentje die je bijna overal toe kan passen. Op je werk, bij het verkopen van een product, of bij je familie.
Vertaling:
Mensen zullen vergeten wat je vertelde
Mensen zullen vergeten wat je deed
Maar mensen zullen nooit vergeten
wat voor gevoel je hen gaf
Toegepast
Eigenlijk is deze hele spreuk door jullie al toegepast. Mijn blije gevoel komt door jullie! Over een half jaar ben ik waarschijnlijk vergeten dat er regelmatig dagen waren zonder reacties, zonder grote bezoekersaantallen. Maar uiteindelijk kreeg ik bij het zien van de reacties en bezoekers die wel kwamen een heel blij gevoel! En dat weet ik over een half jaar dus nog steeds! Dus bedankt voor het fijne gevoel dat jullie mij de afgelopen 50 blogs hebben gegeven. Op naar de volgende 50!
Hieperdepiep hoera! Op naar de 100.Je schrijft leuk, dus je staat onder m’n favo’s. Lekker doorgaan dus.
Dankjewel voor het compliment! De volgende onderwerpen zijn alweer bedacht, dus ik ga zeker nog even door!
Proficiat! Ik dacht bij het lezen van de titel even dat je vijftig geworden was en dus met met pensioen ging ;). Op naar de honderd!
Ik ben (gelukkig!) nog lang geen vijftig. Ik ga in augustus de 27 aantikken, dus ik heb voorlopig nog even de tijd om financieel onafhankelijk te worden. Inderdaad op naar de 100!
Ben je nu ook gestopt met werken dan? Of slaat dat niet op het aantal blogs?
Zonder gekheid, ik lees je blogs graag, dus ik kijk uit naar de volgende 50 berichten
Ik ga voorlopig nog even doorwerken 🙂 Ik vind het wel heel leuk om te lezen dat je mijn blogs leuk vindt! Dat geeft extra motivatie voor de volgende vijftig.
Netjes hoor, in dit tempo haal je ons totaal aantal posts van de afgelopen 19 maanden rap in 😉
Succes met volhouden, zou het heel knap vinden!
Lekker bezig, gefeliciteerd! Je hebt nu al meer posts dan ik in de 5 maanden tijd dat ik blog; hoef jij niet te werken ;-)?
Dank! Als je mijn andere blog Where to blog? leest, wordt al snel duidelijk hoe ik het bloggen met werk kan combineren 😉